Cunnuk

KAPI Sabah Ballıca ormanında yürürken bir kapı gördüm... Kedilerle yaşamaktan olsa gerek "merak kediyi öldürür" sözünü yok sayarak açmaya çalıştım.... paslanmış kilidi itiraz etse de ısrarlarıma dayanamadı ve ortama hiç uymayan bir gıcırtıyla sessizliği böldü. Günün aydınlığına meydan okuyan bir karanlıkla karşı karşıya kaldım... Kedice mi davranmalı, insanca mı bilemedim. Kalp atışlarımı beynimde duyarak durdum, sakinleşmeyi bekledim ve insanlığım ağır bastı. "Fenersiz, ışıksız ne işim var bu kovukta" diyerek geriledim. Bugün cesaretim yetmedi diyerek macerayı erteledim....* *Bir roman kahramanı bu anı ertelemezdi demek ki benimki bir paragraf kahramanıymış...